Ik kijk er zo naar uit: straks weer lekker panty's aan
Mijn hart klopte in mijn keel. Ik mag mijn panty weer aan. Mijn panty, die zalige zachtheid van mijn panty. Die kan ik weer voelen. Ik kreeg er vlinders van in mijn buik. Vreemd? Wellicht. Maar tegelijkertijd ook weer niet. Want ik ben niet de enige die reikhalzend uitkijkt naar het moment dat de panty's weer aan mogen. Kijk maar eens in dit artikel uit de Metro van 16 oktober 2012: ".. toen een andere vriendin in augustus al blij verzuchtte: ‘O, ik kijk er zo naar uit: straks weer lekker panty’s aan!’ Dromerig keek ze voor zich uit, ze wreef nog net niet gelukzalig over twee denkbeeldig pantygladde benen... Hoe dan ook, het is herfst, en volop pantytijd. Eén vriendin is gelukkig." Het artikeltje zou over mij kunnen gaan. Of van de Eleganties website: ".. wat doe je dan als moeder als je ook graag een panty draagt? Geen panty meer dragen, is natuurlijk een oplossing. Maar ja, als eigenaar van Eleganties en liefhebber van beenmode, draag ik toch regelmatig een panty
